Mgr Iwona Zasowska z Działu Spraw Personalnych przeszła na emeryturę

Znała setki nazwisk pracowników Uczelni. Nie tylko doskonała pamięć wyróżnia Panią Iwonę, ale i pogodne usposobienie, tak cenne w relacjach interpersonalnych i zarządzaniu zasobami ludzkimi. „Niezwykle ciepła osoba” – tak o swojej koleżance z pracy mówią pracownicy Działu Spraw Personalnych, dla których była ogromnym wsparciem, źródłem wiedzy, ale i mistrzynią dobrej atmosfery. Pani Iwona Zasowska była związana z Politechniką Białostocką od 2000 roku i z dniem 30 lipca 2025 r. przeszła na emeryturę.

Studia z ekonomii (licencjackie) rozpoczęła w 1998 roku w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Białymstoku, ale drugi stopień studiów kończyła już w Politechnice Białostockiej, na kierunku zarządzanie i marketing.

Wykształcenie przydało się w rozwijaniu ścieżki zawodowej w naszej Uczelni i zajmowaniu się kwestiami socjalnymi i kadrowymi, nad którymi trzymała pieczę, zastępując od 2008 roku kierownika Działu Spraw Personalnych. 

– Zaczynałam w dziale socjalnym jako pracownik socjalny. Potem miałam krótki, bo 6-miesięczny epizod w zamówieniach publicznych. Stamtąd przeniosłam się do działu kadr, w którym pracowałam 25 lat. Czy było coś szczególnie trudnego w mojej pracy? Na pewno początki, musiałam się wiele nauczyć, zwłaszcza, że mamy do czynienia z przepisami w zakresie prawa o szkolnictwie wyższym, kodeksu pracy czy ustawy o stopniach naukowych. Przepisów jest mnóstwo, ale z czasem człowiek nabywa doświadczenia i co za tym idzie, pewnej biegłości w tych zagadnieniach.

A jak Pani Iwona będzie wspominać ćwierć wieku spędzone w Uczelni?

– To jest bardzo miła praca. Zawszę ją lubiłam, zwłaszcza, że mamy zgrany zespół. Z przykrością odchodzę, ale trzeba zamknąć pewien etap w życiu, żeby zacząć nowy i spełniać swoje marzenia – mówi mgr Zasowska. – Na pewno będę miło wspominać ten okres w moim życiu.

Jak wyglądają plany na kolejny etap – wolny od służbowych obowiązków, dźwięku budzika i tabeli w excelu? Jak zdradziła nam Pani Iwona, zamierza maksymalnie korzystać z życia, zajmując się pięknym ogrodem i działką w malowniczym miejscu za Supraślem, podróżami w odległe zakątki świata (najbliższe destynacje to USA i Jordania). Wnuki z pewnością mogą liczyć też na pokłady jej miłości i wiadomo, rozpieszczanie.

Dziękujemy Pani Iwonie za wszystkie lata poświęcone pracownikom Uczelni.

Życzymy niesłabnącej radości, spełniania marzeń i udanych wojaży.

(mz)