Dr inż. Magdalena Topczewska z Wydziału Informatyki zaprasza na wernisaż zdjęć Ponad faktami

O chmurach mówi się na geografii w podstawówce. I najczęściej ta wiedza nam się się już nie pogłębia, a jedynie zaciera. Cirrusy, cumulusy, stratusy, to już dobre hasła krzyżówkowe i do teleturniejów. Chmury zdają się po prostu być, mogą czasem przeszkadzać i wtedy je dostrzegamy. Są jeszcze momenty, gdy podczas dłuższego wolnego, może się zdarzyć, że patrzymy w niebo, na przepływające chmury i spostrzegamy ich kształty. Coś przypominają przez chwilę. Wspaniałe poczucie beztroski. Mało kto ma na to dziś czas, tyle się w końcu dzieje na dole, urlopy coraz krótsze.  

Magdalena Topczewska zapatrzyła się w niebo. Wygląda za okno co chwila, podczas wykładu, podając obiad, jadąc autem. Co tam znajduje? Czym są te chmury? Jak o nich mówi? Zauważa i przepowiada zmiany pogody, a może dostrzega tam kształty, których brakuje gdzie indziej? Zapatrzona od lat, widzi zmiany, chmury dostrzega też wszędzie poza samym niebem.

Może się wydawać, że nic bardziej trywialnego nie może się zdarzyć w zdjęciach. Krotochwilnego nawet. Tymczasem te zdjęcia wciągają i zarażają. Dzieje się w nich mnóstwo – stwarzane są światy, rozciągają się krajobrazy kosmiczne, niestworzone historie się dzieją. Wystarczy chwila zapatrzenia i uwagi, a znajdziemy się w prawdziwym teatrze, a w nim scenografia, aktorzy, dialogi. Mamy też szansę na katharsis, bo po wyjściu z galerii prawdopodobnie będziemy widzieć chmury, dostrzegać, zwracać uwagę. Co tam znajdziemy?

autor: Joanna Kinowska, kuratorka wystawy