W ramach naszego serwisu www stosujemy pliki cookies zapisywane na urządzeniu użytkownika w celu dostosowania zachowania serwisu do indywidualnych preferencji użytkownika oraz w celach statystycznych.
Użytkownik ma możliwość samodzielnej zmiany ustawień dotyczących cookies w swojej przeglądarce internetowej.
Więcej informacji można znaleźć w Polityce Prywatności
Korzystając ze strony wyrażają Państwo zgodę na używanie plików cookies, zgodnie z ustawieniami przeglądarki.
Akceptuję Politykę prywatności i wykorzystania plików cookies w serwisie.

Wystawa architektury sakralnej prof. Jerzego Uścinowicza w Santiago de Chile

26-05-2025
Prof. Uścinowicz podczas wernisażu wystawy w Chile
W galerii Campus Lo Contador, dawnej kaplicy położonej w Escuela de Arquitectura UC Pontifical Catholic University of Chile, eksponowana jest wystawa prof. dr hab. inż. arch. Jerzego Uścinowicza. Jej wernisaż odbył się 19 maja 2025 r., po wykładzie otwartym wygłoszonym przez niego w chilijskiej uczelni. Wystawa trwać będzie do końca miesiąca, po czym zostanie przekazana do zasobów MOA Museum of Art Japón, w celu jej ekspozycji w MOA Muzeum w Limie (Peru), a później w Japonii.
 

Wystawa jest pierwszym etapem cyklu, który architekt Jerzy Uścinowicz rozpoczął w Santiago de Chile, w stolicy kraju o niezwykle bogatej, różnorodnej i głęboko zakorzenionej chrześcijańskiej tradycji religijnej, gdzie rdzenne, etniczne sacrum pogranicza do dziś zdumiewa cały świat. To miasto Świętego Jakuba, miasto ludzi głębokiej wiary oraz żywego kultu i uwielbienia dla Bogurodzicy. Matka Boża jest zawsze i stale obecna w życiu architekta i we wszystkich jego pracach. Jest patronką kreacji wszystkich sztuk, bo jest dawczynią nowego życia, rodzicielką Boga Zbawcy świata. Jak mówi o Niej pradawny troparion Bogurodzicy Dziewicy: „Błogosławiona jest Ona pomiędzy niewiastami i błogosławiony jest Owoc Jej życia – Jezus Chrystus”. Wystawę poświęcił architekt właśnie Bogurodzicy-Znak, a poprzez Jej wstawiennictwo i opiekę, także wszystkim niewiastom – matkom, żonom i córkom. Dedykował ją, przedwcześnie powołanej przez Boga, żonie Margarycie oraz matce Raisie i córce Marcie.

Architektura przedstawiona na wystawie jest efektem 40-letniej pracy architekta w sferze architektury sakralnej i miejsc duchowych. Jest to architektura teologicznego spotkania i dialogu religii. Powstała na terenie kulturowego, narodowego i religijnego pogranicza. Jest więc nośnikiem jego uwarunkowań – różnorodności oraz współczesnej wymiany wartości i ekumenicznej potrzeby budowania wspólnoty – oikoumene, w łonie Chrześcijaństwa i innych religii monoteistycznych.

Wystawa dotyczy wykonanych i w większości zrealizowanych już projektów architektury świątyń: cerkwi, kościołów, molenn, kaplic i miejsc duchowych, a także architektury ich wnętrz i ikonografii. Dotyczy zespołów monastyrycznych, parafialnych, cmentarnych i memorialnych. Dotyczy ikonostasów, kiotów, krzyży, pomników, nagrobków, form liturgicznych. Powstały one dla kościołów: prawosławnego, rzymskokatolickiego, staroobrzędowego, ewangelickiego – w Polsce, Białorusi, Rosji, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Wśród nich są świątynie konwertowane i ekumeniczne. Są memoriały i ohele żydowskie. Są obiekty nowoprojektowane, jak i te podnoszone z ruin, restaurowane, poddawane konserwacji i rewitalizacji. Wszystkie łączy ich duchowy, kultowy i memorialny status.

Wystawa ujawnia przekaz wartości estetycznych w kategoriach rozumienia i uobecniania teologicznej treści i soteriologicznego sensu form architektury i sztuki. Przekaz ten jest sposobem przechodzenia z poziomu estetyki do poziomu religii. Jest – jak powiedział Św. Grzegorz z Nyssy: „Niemą sztuką, która umie mówić”. Forma i treść architektury świątyni są dla niej jak jej dwie natury, funkcjonujące w niej „bez rozdzielenia” i „bez zmieszania”, w hipostatycznej unii wspólnej przestrzeni wartości. W intencjach twórczych architekta są one na naszej ziemi wartościami ekumenicznego spotkania pomiędzy chrześcijańskim Wschodem i Zachodem.

Wystawa powstała na zaproszenie Instituto de Estética UC, MOA International y MOA Museum of Art (Japón) i Escuela de Arquitectura UC Pontifical Catholic University of Chile. Została sfinalizowana dzięki zaangażowaniu prof. Claudii Raffo Calderón i prof. Claudii Liry Latuz oraz władz rektorskich i dziekańskich Pontifical Catholic University of Chile, a także – w szczególności – Masahiko Hiraizumi, prezydenta MOA International y MOA Museum of Art w Japonii. Kuratorami wystawy byli wspólnie: prof. Claudia Raffo Calderón i prof. Bogusław Podhalański. Współorganizatorem był Wydział Architektury Politechniki Białostockiej.

W wernisażu udział wzięli przedstawiciele Ambasady Polskiej w Chile: chargé d’affaires Milena Łukasiewicz i konsul Piotr Loroch, a także rektorzy, dziekani, dyrektorzy instytutów, profesorowie i studenci Pontifical Catholic University of Chile. Oficjalną delegację stanowili kapłani Ortodoksyjnego Kościoła Katolickiego Antiochii w Santiago de Chile.

Autor prof. architekt Jerzy Uścinowicz słowa podzięki skierował do wszystkich, z nadzieją, na wypełnianie głównej idei i przesłania symbolicznego wystawy – spotkania „w prawdzie, pokoju i miłości” w każdej świątyni Wschodu i Zachodu.

 

Tekst: dr hab. inż. arch. Bogusław Podhalański prof. URK (kurator wystawy)

Zdjęcia: Daniela Canales

 

Czytaj także: Prof. Jerzy Uścinowicz z Politechniki Białostockiej odznaczony medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”