W ramach naszego serwisu www stosujemy pliki cookies zapisywane na urządzeniu użytkownika w celu dostosowania zachowania serwisu do indywidualnych preferencji użytkownika oraz w celach statystycznych.
Użytkownik ma możliwość samodzielnej zmiany ustawień dotyczących cookies w swojej przeglądarce internetowej.
Więcej informacji można znaleźć w Polityce Prywatności
Korzystając ze strony wyrażają Państwo zgodę na używanie plików cookies, zgodnie z ustawieniami przeglądarki.
Akceptuję Politykę prywatności i wykorzystania plików cookies w serwisie.

12. posiedzenie Senatu Politechniki Białostockiej XVII kadencji

16-10-2025
Senat Politechniki Białostockiej XVII kadencji podczas 12. posiedzenia między innymi przyjął uchwałę o nadaniu tytułu doktora honoris causa, korekty zasad postępowania przy nadawaniu stopni doktora oraz doktora habilitowanego. Najaktywniejsi pracownicy z oceną pozytywną z wyróżnieniem odebrali okolicznościowe dyplomy z rąk Rektor Politechniki Białostockiej.
 

Podczas 12. posiedzenia Senatu Politechniki Białostockiej XVII kadencji senatorowie podjęli uchwały o nadaniu tytułów doktorów honoris causa prof. Konradowi Kucza-Kuczyńskiemu  oraz prof. Tadeuszowi Bohdalowi.

Senat Politechniki Białostockiej po uzyskaniu opinii Senatu Politechniki Wrocławskiej, Senatu Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki oraz Senatu Politechniki Gdańskiej nadał prof. dr. hab. inż. arch. Konradowi Kucza-Kuczyńskiemu tytuł doktora honoris causa Politechniki Białostockiej.

Senat Politechniki Białostockiej postanowił wszcząć postępowanie o nadanie tytułu doktora honoris causa Politechniki Białostockiej prof. dr. hab. inż. Tadeuszowi Bohdalowi oraz ustanowić promotorem tego postępowania prof. dr. hab. inż. Dariusza J. Butrymowicza.

Zmiana uchwały Senatu Politechniki Białostockiej w sprawie określenia „Zasad przeprowadzania postępowania w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego w Politechnice Białostockiej” dotyczy m.in. zmiany zasad przeprowadzania postępowań i wyłączeń z prowadzonych postępowań określonych osób.

Zmiana uchwały Senatu Politechnik Białostockiej w sprawie określenia „Zasad przeprowadzania postępowania w sprawie nadania stopnia doktora w Politechnice Białostockiej” dotyczy m.in. składów komisji czy wyłączeń określonych w uchwale osób z grona recenzentów.

Senat zatwierdził również aktualny regulamin Akademickiego Inkubatora Przedsiębiorczości Politechniki Białostockiej oraz zarządził przeprowadzenie wyborów uzupełniających do Senatu Politechniki Białostockiej, w związku z ukończeniem studiów przez inż. Emilię Ramatowską.

Przed rozpoczęciem obrad Senatu dr hab. inż. Marta Kosior-Kazberuk, prof. PB, Rektor Politechniki Białostockiej wręczyła okolicznościowe dyplomy najaktywniejszym pracownikom z oceną pozytywną z wyróżnieniem w ostatniej ocenie okresowej za lata 2023-2024.

(jd)

Opinia o dorobku naukowym, twórczym, osiągnięciach i zasługach prof. dr hab. inż. arch. Konrada Kucza-Kuczyńskiego w postępowaniu o nadanie tytułu doktora honoris causa Politechniki Białostockiej

 

Profesor Konrad Kucza-Kuczyński urodził się w 1941 roku w Czerwonym Dworze kolo Wilna. Do szkoły średniej uczęszczał w Warszawie. Studia ukończył na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w roku 1964 dyplomem magisterskim wykonanym pod kierunkiem profesora Bohdana Pniewskiego. Po uzyskaniu stypendium francuskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych w 1963 roku, dwa lata przebywał na praktyce w Paryżu. Po powrocie podjął pracę w Zakładzie Badawczo­ Projektowym Szkól Wyższych przy Politechnice Warszawskiej. W roku 1980 rozpoczął pracę dydaktyczną na stanowisku nauczyciela akademickiego w Instytucie Architektury Politechniki Białostockiej, gdzie pozostał do 1985 roku. W roku 1981 roku uzyskał w Politechnice Warszawskiej stopień doktora. Od roku 1985 wykładał na Politechnice Warszawskiej, gdzie uzyskał stopień doktora habilitowanego w 1989, stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Warszawskiej w 1992 a profesora w 1999 roku. Tytuł profesora zwyczajnego nauk technicznych został mu przyznany w 2003 roku. Był m.in. założycielem i kierownikiem Pracowni Architektury Sakralnej i Monumentalnej, a w latach 1990-1994 Dziekanem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Był promotorem niemal 250 dyplomantów i 20 doktorantów oraz recenzentem szeregu prac doktorskich i habilitacyjnych prowadzonych w uczelniach polskich: w Politechnice Krakowskiej, Politechnice Łódzkiej, Politechnice Gdańskiej czy Politechnice Wrocławskiej. Profesor Konrad Kucza-Kuczyński jest autorem około 250 publikacji w tym książek:

,,Czwarty wymiar architektury miasta”, 1982

,,Nowe kościoły w Polsce”, 1991

,,Widzialne niewidzialnego- nowe kościoły warszawskie”, 2015

,,Zawód-architekt, o etyce zawodowej i moralności architektury”, 2016

,,Twórcy i dzieła Warszawskiej Szkoły Architektury 1915-2015″, 2017

,,Domy świata”, 2020

,,Błękit i czerń, malowana opowieść kresowa” , 2022

 

W 1975 roku został powołany przez Naczelnego Architekta Warszawy na stanowisko Generalnego Projektanta Terenów Centralnych Politechniki Warszawskiej, wykonując kilkadziesiąt studiów rozwoju uczelni, projektów audytoriów, gabinetów, tablic pamięci. W latach 1975-2018 był członkiem Rady Prymasowskiej / Komisji Budowy Kościołów Warszawy. W 1983 roku razem z Andrzejem Miklaszewskim założył własną pracownię, jedną z pierwszych w Warszawie autorskich pracowni architektury. Od 1991 roku prowadził biuro „ATELIER 2″. Jest autorem wielu projektów i niemal 50 realizacji obiektów mieszkaniowych, użyteczności publicznej, szkól wyższych, sakralnych. Wziął udział w ponad 50 konkursach architektonicznych i urbanistycznych, zdobywając ponad 30 nagród i wyróżnień. Wśród jego architektonicznych realizacji znajdują się m.in.:

Biblioteka Główna Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu – proj.: Witold Benedek, współpraca autorska Konrad Kucza-Kuczyński, konstrukcja: J. Teliga, 1966-1973

Ośrodek Radioastronomii UMK, Piwnice koło Torunia – proj.: Konrad Kucza-Kuczyński, współpraca autorska: Jacek Nalewajski (1970-1974); proj. li etapu: Konrad Kucza-Kuczyński (1982)

Sala Zgromadzeń im. o. Kordeckiego, Jasna Góra, Częstochowa -proj.: Konrad Kucza­ Kuczyński, Andrzej Miklaszewski, Piotr Kudelski, 1993-1996

kościół pw. Nawrócenia św. Pawła Apostoła, Warszawa-proj.: Konrad Kucza-Kuczyński, Andrzej Miklaszewski, konstrukcja: Bogdan Osiński, 1977-1985

kaplica pw. Matki Bożej Jazłowieckiej, Szymanów –     proj.: Konrad Kucza-Kuczyński, Andrzej Miklaszewski, 1999-2003

Kościół pw. Matki Bożej w Ogrodzie Róż o. Oblatów, Malmo, Szwecja -proj.: Konrad Kucza- Kuczyński, Andrzej Miklaszewski, rob. Sven Samuelson, 1986-1988

Osiedle mieszkaniowe przy u. Hożej w Warszawie, 1990

Pomnik Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego, 201O

 

Profesor Konrad Kucza-Kuczyński wziął udział jako autor oraz współautor w ponad 50 konkursach architektonicznych i urbanistycznych, zdobywając ponad 30 nagród i wyróżnień. Są wśród nich:

Warszawskie Zgrupowanie Naukowe 1973-1 nagroda;

Muzeum Powstania Warszawskiego 1986-1 nagroda;

Ili Międzynarodowe Biennale Architektury, Kraków 1989-1 nagroda;

Pomnik Armii Krajowej, Warszawa 1994 – nagroda – wskazanie do realizacji;

Plac Gen. Sikorskiego, Siedlce 1994-1 nagroda;

IV Międzynarodowe Biennale Architektury, Kraków 1996 – I nagroda;

 

Profesor Konrad Kucza-Kuczyński działa w organizacjach i stowarzyszeniach naukowych i zawodowych, będąc członkiem szeregu znamienitych gremiów eksperckich i opiniotwórczych. Przez lata działał w Stowarzyszeniu Architektów Polskich, zasiadając w Zarządzie Oddziału i Zarządzie Głównym, wielokrotnie pełniąc rolę przewodniczącego i członka jury konkursowego z ramienia Stowarzyszenia. W 1994 roku profesor Konrad Kucza-Kuczyński założył Program Roboczy Międzynarodowej Unii Architektów „Miejsca Duchowe”, którego był sekretarzem i dyrektorem. Od 1993 roku wielokrotnie był członkiem Komitetu Architektury i Urbanistyki Polskiej Akademii Nauk, należąc do jego Prezydium, czy przewodnicząc Sekcji Architektury. Był członkiem Głównej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej oraz Rady Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od 1994 roku pozostaje członkiem Akademii Inżynierskiej w Polsce. Jest członkiem Wydziału VI Twórczości Artystycznej Polskiej Akademii Umiejętności, Polskiej Rady Architektury. Uhonorowany został m.in. :

Złotym Krzyżem Zasługi (1983),

Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1993),

Honorową Nagrodą SARP (1995),

Nagrodą im. św. Brata Alberta Adama Chmielowskiego (1995),

Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014).

Medal Politechniki Warszawskiej Alma Mater Bene Merentibus (2019).

Należy również zaznaczyć zaangażowanie Pana Profesora w działalność społeczną. Pracownia architektoniczna „Atelier 2″, prowadzona przez profesora Konrada Kucza-Kuczyńskiego z zespołem w latach 2000-2003 wspierała swą pomocą fundację HfH \”Radość Budowania\” będącą wówczas filią międzynarodowej organizacji Habitat for Humanity International budującej na całym świecie mieszkania dla ludzi będących w potrzebie mieszkaniowej a nie objętych publicznymi programami mieszkaniowymi. Wspierała również fundację \”Zdążyć z Pomocą\11 działającą na rzecz leczenia dzieci. Pracownia była partnerem międzynarodowej organizacji studenckiej IAESTE zapewniając cyklicznie miejsca pracy w ramach programu wakacyjnych praktyk studenckich, goszcząc studentów z Wioch, Grecji, Finlandii, Brazylii i Rumunii oraz współpracowała z Politechniką w Budapeszcie w ramach programu Unijnego „Leonardo da Vinci”.

Wskazując na związki łączące Politechnikę Białostocką z Kandydatem do tytułu doktora honoris causa, należy zwrócić uwagę, że mają one już 45-letnią historię. Bowiem to właśnie Politechnika Białostocka była miejscem, w którym zaczynał on swoją karierę akademicką w 1980 roku, gdy dyrektorem Instytutu Architektury był profesor Michał Gutt, który zaprosił go do współpracy w tej zaczynającej się dopiero rozwijać jednostce. Jako pracownik naukowo-dydaktyczny pracował tu do 1985 roku. W 1983 roku należał do sygnatariuszy Apelu Bojarskiego w ochronie Bojar- unikalnego zespołu architektury drewnianej w Białymstoku. W następnych latach współpracował z Politechniką Białostocką jako wizytujący wykładowca oraz członek komitetów naukowych konferencji i seminariów. Można przypomnieć Sympozjum

„Plac Centralny w Mieście” organizowane w 1997 roku, Międzynarodową Konferencję naukową 11Piękno w Sacrum” w 2016 roku, Międzynarodową Konferencję Naukową „Bauhaus 1919-2019. Past. Present. Future”, czy cykliczną Międzynarodowa Konferencję Naukowo-Techniczną „Budownictwo Sakralne i Monumentalne”. W szczególności należy podkreślić rolę Profesora Konrada Kucza-Kuczyńskiego w rozwoju kadr Wydziału. Był on bowiem promotorem czterech jego pracowników, z których jeden – prof. dr hab. inż. arch. Jerzy Uścinowicz został już profesorem tytularnym oraz jeden: dr hab. inż. arch. Bartosz Czarnecki, prof. PB jest profesorem uczelni. To właśnie Profesor Konrad Kucza-Kuczyński wygłosił laudację podczas nadania godności Profesora Honorowego Politechniki Białostockiej byłemu dziekanowi Wydziału Architektury prof. Witoldowi Czarneckiemu w 2016 roku.

W podsumowaniu oglądu dorobku Profesora Konrada Kucza-Kuczyńskiego należy jednoznacznie wskazać na niezwykle spójny charakter jego działalności i osiągnięć. Profesor to zarówno uznany twórca i badacz architektury, ale również niestrudzony działacz na rzecz ładu przestrzennego, tożsamości architektury oraz etyki jako odpowiedzialności zawodowej. W jego twórczości znaleźć można zarówno obiekty użyteczności publicznej, kultu jak i budynki mieszkalne, wielkie założenia jak i małe formy. Wszystkie te prace łączy współczesny i oszczędny język, jednocześnie pełen znaczeń, zakorzeniony w tradycji i historii miejsca. Projekty te są świadectwem działania w duchu odpowiedzialności za przestrzeń i dziedzictwo kulturowe. Słowa Profesora zapisane niemal pól wieku temu w „Czwartym wymiarze architektury miasta”, lekturze należącej dziś do podstawowego kanonu książek architektonicznych: ,,trzeba zapomnieć o idealnych tematach projektowych (…) a zwrócić się do najprawdziwszych i chyba najtrudniejszych zadań architektonicznych, w których dodanie czegoś nowego zmusza do dyscypliny w stosunku do już istniejącej przestrzeni zbudowanej” (str.38) pozostają niezmiernie aktualne. Dzisiaj, wobec przemian i kryzysów jakich doświadczamy, zmienia się zawód architekta i jego wyzwania. Zamiast budować wciąż „nowe”, należy nauczyć się „stare” przywracać do życia. Zamiast budowania nowego, w centrum uwagi znajduje się dzisiaj wykorzystanie potencjału dziedzictwa kulturowego, działanie z uszanowaniem miejsca, tożsamości i uzupełnienie o to co niezbędne dla odpowiedniego funkcjonowania. To pokoleniowa zmiana polegająca na potrzebie powiązania zrównoważonego rozwoju z pięknem. To udział architektów w rozwiązywaniu problemów świata poprzez kreowanie społecznego, kulturowego i ekologicznego kontekstu, poprzez zwrot ku renowacji. Warto zatem podkreślać społeczną i polityczną odpowiedzialność architekta, jaką jest reakcja na problemy współczesności. Należy czerpać z postawy odpowiedzialności i poczucia misji, niezmiennie obecnych w życiu i twórczości Profesora Konrada Kucza­ Kuczyńskiego.

prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Wożniak, Katedra Projektowania Architektonicznego A-6, Wydział Architektury, Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki