Jubileusz 80-lecia profesora Rościsława Tribiłło

Profesor Rościsław Tribiłło urodził się 13 lutego 1943 roku w Białymstoku. Pierwsze kroki kariery naukowej rozpoczął w „akademii Skorupskiej” gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej. Jest to oczywiście żartobliwe określenie, które często padało z ust Pana Profesora, a dotyczyło szkoły na osiedlu Skorupy, gdzie Profesor przyszedł na świat i mieszkał w młodości.

Kolejne lata zawodowej i naukowej kariery, ściśle powiązane z Białymstokiem, z Politechniką Białostocką oraz z budownictwem, zaowocowały osiągnięciem:

– magisterium na Wydziale Inżynierii Budowlanej Politechniki Warszawskiej w zakresie budownictwa lądowego, specjalność konstrukcje budowlane (1969);

– stopnia naukowego doktora w zakresie nauk technicznych na Politechnice Warszawskiej, po przedstawieniu pracy doktorskiej pt. „Zastosowanie siatki gwiaździstej do równań różnicowych teorii płyt” (1972);

– stopnia naukowego doktora habilitowanego w zakresie Mechanika konstrukcji inżynierskich na Politechnice Krakowskiej, temat pracy habilitacyjnej „Metoda siatek w zastosowaniu do analizy dźwigarów powierzchniowych” (1982).

W roku 1995 z rąk Prezydenta RP Lecha Wałęsy odebrał nominację na stopień profesora.

Działalność naukową Pan Profesor poprzedził pracą zawodową w budownictwie, początkowo w Białostockim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego, w latach 1960-1967, a później w Biurze Projektowo-Badawczym Budownictwa Ogólnego „Miastoprojekt-Białystok”, tj. w latach 1970-1987.

Profesor Rościsław Tribiłło z Politechniką Białostocką związał się już w roku 1972 obejmując etat docenta kontraktowego. Owocna praca naukowa skutkowała powierzeniem mu obowiązków Kierownika Katedry Mechaniki Budowli (a następnie w Katedrze Mechaniki Konstrukcji), którą to funkcję objął w roku 1989 i piastował do roku 2005. Pan Profesor połączył pracę praktyka-inżyniera z działalnością naukową w Politechnice Białostockiej przez niemal cały okres aktywności zawodowej, a 40 letni okres pracy w naszej Uczelni budzi prawdziwy szacunek.

Pan Profesor prowadził badania w różnorakich dziedzinach mechaniki konstrukcji, zarówno o podłożu teoretycznym, jak i praktycznym. Prace studialne z zakresu metody różnic skończonych były pionierskie w kraju, a ich rezultaty zostały opublikowane w wydawnictwach naukowych o zasięgu międzynarodowym.

Trudno przedstawić wszystkie osiągnięcia profesora niech więc przemówią liczby, na które składają się 3 prace o charakterze monograficznym, 107 studiów i rozpraw, 109 publikacji naukowych, 104 publikacje konferencyjne oraz 20 wygłoszonych referatów naukowych i 236 recenzji prac naukowych. Profesor prowadzi również prace o charakterze praktycznym realizując w swojej karierze 151 projektów konstrukcji budowlanych, a także opracowując nieomal 500 ekspertyz (tu nie ma pomyłki!), zwykle nietypowych i bardzo odpowiedzialnych konstrukcji.

Przez lata pracy dydaktycznej w uczelni wypromował niezliczone rzesze inżynierów i magistrów, a przede wszystkim był promotorem 6 rozpraw doktorskich. Trzej jego doktoranci są już samodzielnymi pracownikami naukowymi.

Pan Profesor otrzymał wiele prestiżowych nagród i odznaczeń państwowych, z których najważniejszym było odznaczenie Profesora w roku 1995 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W roku 2012 Pan Profesor przeszedł na zasłużoną emeryturę.

Opracowali: Romuald Szeląg, Janusz Krentowski (wdzięczni wychowankowie Pana Profesora)