W ramach naszego serwisu www stosujemy pliki cookies zapisywane na urządzeniu użytkownika w celu dostosowania zachowania serwisu do indywidualnych preferencji użytkownika oraz w celach statystycznych.
Użytkownik ma możliwość samodzielnej zmiany ustawień dotyczących cookies w swojej przeglądarce internetowej.
Więcej informacji można znaleźć w Polityce Prywatności
Korzystając ze strony wyrażają Państwo zgodę na używanie plików cookies, zgodnie z ustawieniami przeglądarki.
Akceptuję Politykę prywatności i wykorzystania plików cookies w serwisie.

Dr hab. Ewa Pawłuszewicz, prof. PB otrzymała nominację profesorską

29-02-2024
Prof. Ewa Pawłuszewicz
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda postanowieniem z dnia 2 lutego 2024 r. przyznał Jej tytuł profesora nauk inżynieryjno-technicznych w dyscyplinie automatyka, elektronika, elektrotechnika i technologie kosmiczne.
 

Związana z Politechniką Białostocką od 1989 roku, profesor Ewa Pawłuszewicz jest specjalistką w zakresie teorii sterowania, autorką i współautorką ponad 130 publikacji naukowych, w tym około 90 publikacji w czasopismach indeksowanych w bazie JCR, dwóch monografii i dwóch skryptów dla studentów . Recenzuje prace nadsyłane do renomowanych czasopism z bazy JCR (Journal Citation Reports). Od lat jest członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego oraz członkiem International Society of Difference Equations. W kadencji 2020-2024 jest sekretarzem Komitetu Automatyki i Robotyki Polskiej Akademii Nauk.

– To wspaniałe wyróżnienie i ukoronowanie mojej długoletniej pracy naukowej i dydaktycznej. Cieszę się tym bardziej, że kobiet w naukach inżynieryjno-technicznych wciąż jest zdecydowanie za mało – mówi prof. dr hab. Ewa Pawłuszewicz.

Prof. dr hab. Ewa Pawłuszewicz działalność badawczą od lat łączy z pracą dydaktyczną na Wydziale Mechanicznym Politechniki Białostockiej.

– Prowadzę zajęcia na kierunku automatyka i robotyka. Ich program dostosowałam ściśle do potrzeb tego kierunku. Wiedzę z matematyki oraz teorii sterowania, a także jej aplikacji w automatyce i automatyzacji, staram się przekazać moim studentom w sposób możliwie najprostszy. Moja droga naukowa pozwala mi spojrzeć na kształcenie na kierunku automatyka i robotyka całościowo, co przekłada się też na moją pracę dydaktyczną. Wyjaśniam studentom dlaczego w trakcie zajęć z matematyki poruszam pewne tematy i problemy oraz wskazuję na ich możliwe zastosowania w dalszym toku studiów. To trudne na pierwszym semestrze, na którym studenci mają jeszcze „szkolne” nastawienie do nauki i nie widzą kontekstu całych studiów. Satysfakcja przychodzi później, gdy po trzech, czterech semestrach studiów studenci dziękują: nauczyła nas Pani jak się uczyć i inaczej patrzeć na materiał, który poznajemy na zajęciach. Zdarza się również, że po latach od swoich absolwentów słyszę, że to o czym mówiłam w trakcie zajęć, przydało się im się w pracy zawodowej i zmieniło spojrzenie na różne rzeczy – mówi prof. dr hab. Ewa Pawłuszewicz.

Kariera naukowa prof. Ewy Pawłuszewicz jest też wspaniałym przykładem, że skomplikowane zagadnienia techniczne należy budować na solidnych podstawach matematycznych.

– Z ogromnym żalem muszę stwierdzić, że tych podstaw dzisiaj niestety coraz bardziej brakuje. Odbieram to jako słabość naszego systemu kształcenia. Zapominamy też, że pierwszym i podstawowym progiem do kariery każdego z nas są nauczyciele nauczania różnych szczebli i że należy im się głęboki szacunek. Dzisiejszy mój sukces jest również sukcesem moich nauczycieli, w szczególności nauczycieli matematyki i fizyki ze szkoły podstawowej i z liceum, sukcesem moich promotorów: pracy magisterskiej dr. Sergiusza Borowika z Filii Uniwersytetu w Białymstoku oraz doktoratu – prof. dr. hab. Zbigniewa Bartosiewicza z Katedry Matematyki Politechniki Białostockiej – podkreśla prof. dr hab. Ewa Pawłuszewicz.

Profesor Ewa Pawłuszewicz jest absolwentką Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, gdzie ukończyła studia na kierunku matematyka. Stopień doktora uzyskała w Instytucie Matematycznym PAN w dyscyplinie matematyka, specjalność: matematyczna teoria sterowania. Stopień doktora habilitowanego pani Ewie Pawłuszewicz został nadany przez Radę Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w czerwcu 2012 r. w dziedzinie nauk technicznych w dyscyplinie automatyka i robotyka, w specjalności teoria sterowania.

Karierę zawodową w Politechnice Białostockiej rozpoczęła tuż po studiach, jako asystent w Instytucie Matematyki i Fizyki. Obecnie pracuje na Wydziale Mechanicznym, gdzie od 2023 r. pełni funkcję kierownika Katedry Automatyzacji Procesów Przemysłowych, a w latach 2019-2023 – kierownika Katedry Mechatroniki i Robotyki. Od sierpnia 2023 r. jest członkiem Rady Dyscypliny Automatyki, Elektroniki, Elektrotechniki i Technologii Kosmicznych, a w latach 2019-2023 była również członkiem Rady Dyscypliny Inżynierii Mechanicznej. W latach 2007-2008 pełniła funkcję pełnomocnika Prorektora ds. Studenckich i Dydaktyki Politechniki Białostockiej, a w latach 2003-2007 zastępcy dyrektora Instytutu Matematyki i Fizyki Politechniki Białostockiej. W kadencji 2020-2024 jest sekretarzem Komitetu Automatyki i Robotyki Polskiej Akademii Nauk. Od lat jest członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego oraz członkiem International Society of Difference Equations. Jest też jednym z edytorów czasopisma naukowegoDiscrete Dynamics in Nature and Society”, notowanego w bazie Journal Citation Raport (JCR).

Doświadczenie zawodowe zdobywała nie tylko w kraju, ale również w trakcie wizyt i wyjazdów naukowych, między innymi w Portugalii (senior research position na Uniwersytecie w Aveiro w latach 2009-2010) oraz Estonii (research position w Instytucie Cybernetyki Estońskiej Akademii Nauk w 2000 r.). Za swoją działalność naukową i organizacyjną otrzymała Złoty Medal za długoletnią służbę w 2022 r., medal Komisji Edukacji Narodowej w 2012 r., a także liczne nagrody (indywidualne i zespołowe) Rektora Politechniki Białostockiej.

Zainteresowania naukowe profesor Ewy Pawłuszewicz koncentrują się na tematyce związanej z teorią sterowania, w szczególności na problemach obserwowalności, realizowalności, sterowalności układów nieliniowych oraz układów liniowych z czasem dyskretnym i ich aplikacji w systemach automatyki, właściwości układów sterowania na skalach czasowych, zastosowań rachunku różniczkowego niecałkowitego rzędu w systemach i układach sterowania; metod algebraicznych w teorii sterowania. Jest promotorem jednego zakończonego przewodu doktorskiego, promotorem kończonego przewodu doktorskiego oraz opiekunem naukowym kolejnych dwóch doktorantów.

 

(oprac. mr)