Prelegenci

Sekretarz stanu, pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów ds. promocji polskiej marki.
27 października 2021 r. premier Mateusz Morawiecki powołał Andrzeja Guta-Mostowego na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki.
Od 17 sierpnia 2021 r. pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju i Technologii.
Od 19 listopada 2020 r. pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju, Pracy i Technologii.
Od 3 stycznia 2020 r. pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju. Był także Pełnomocnikiem Prezesa Rady Ministrów do spraw promocji polskiej marki.
Współtwórca programu Polski Bon Turystyczny i wielu rozwiązań zawartych m. in. w tarczy antykryzysowej i tarczy turystycznej.
Absolwent Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie na kierunkach gospodarka turystyczna (studia magisterskie) i gospodarka regionalna (studia doktoranckie).
Poseł na Sejm RP: 2005–2007, 2007–2011, 2011–2015 oraz obecnej kadencji.
W latach 1998–2005 (2 kadencje) radny Województwa Małopolskiego. Pełnił m.in. stanowisko wiceprzewodniczącego Komisji Kultury Fizycznej i Turystyki. W latach 1995-1998, Radny Miasta Zakopane i Członek Zarządu Miasta.
Wiceprezes Tatrzańskiej Izby Gospodarczej w latach 2008–2014. Był też prezesem i członkiem Zarządu Małopolskiej Organizacji Turystycznej. Należał do Zespołu Naukowego „Badania Ruchu Turystycznego w Małopolsce”. Inicjator powołania Małopolskiej Organizacji Turystycznej przez Sejmik Województwa Małopolskiego.
W latach 2005–2009 współzałożyciel i pierwszy zwierzchnik Rycerzy Kolumba w Polsce, największej dobroczynnej katolickiej organizacji na świecie.
Od 2004 r. organizator festynów „Przedsiębiorcy Podhala, Spisza, Orawy Dzieciom” w Rabce. Za tę działalność odznaczony Kawalerem „Orderu Uśmiechu”.
Pochodzi z jednej z najstarszych i najliczniejszych rodzin na Podhalu, która od końca XIX wieku zajmuje się turystyką.
Żonaty, czwórka dzieci.
Zna język angielski.

dr Dominik Borek, LLM, radca prawny, doktor nauk prawnych, wieloletni pracownik służby cywilnej, obecnie Dyrektor Departamentu Turystyki w Ministerstwie Sportu i Turystyki. Opracowywał
i współtworzył wiele projektów aktów prawnych z zakresu turystyki i rekreacji, w tym odpowiadał za wdrożenie do krajowego porządku prawnego dyrektywy 2015/2302. Nominowany w prestiżowym konkursie „Rising Stars. Prawnicy – Liderzy jutra 2019”, organizowanym przez Dziennik Gazetę Prawną i Wolters Kluwer Polska. Autor jedynego w Polsce komentarza do ustawy o Polskiej Organizacji Turystycznej, współautor pierwszego komentarza do ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych. Wykładowca na studiach podyplomowych oraz MBA w zakresie prawa turystyki, prawa gospodarczego, prawa i postępowania administracyjnego, a także prawa UE. W 2021 roku znalazł się na 7. pozycji w Plebiscycie „100 najbardziej wpływowych osób w polskiej turystyce” organizowanym przez redakcję magazynu Wasza Turystyka. Rok wcześniej był na tej liście 11.

Urodziła się w Krakowie, studia na Wydziale Zootechnicznym SGGW. Praca w Katedrze Genetyki i Ogólnej Hodowli (obecnie Ochrony) Zwierząt, Wydziału Zootechnicznego (obecnie Instytutu Nauk o Zwierzętach) od asystenta stażysty (1982) do profesora (2018). Doktorat w 1987 roku, dr habilitowany nauk rolniczych 2003, profesor nauk rolniczych 2015. Staż w USA na Uniwersytecie stanu Nebraska oraz na Uniwersytecie stanu Kalifornia. 2003-2012 kierownik Katedry, 2012-2019 dziekan Wydziału Nauk o Zwierzętach, 2019-2020 dyrektor Instytut Nauk o Zwierzętach. Członek Komitetu Zootechnicznego i Akwakultury PAN (od 2017), rad naukowych Instytutu Fizjologii i Żywienia Zwierząt PAN w Jabłonnej (od 2016), Białowieskiego Parku Narodowego (od 2010), Wolińskiego PN (od 2018), Leśnego Banku Genów w Kostrzycy (od 2020), Warszawskiego ZOO (od 2011) i Regionalnej Rady Ochrony Przyrody w Białymstoku (od 2020). Członek kilku rad naukowo-społecznych Leśnych Kompleksów Promocyjnych. Członek Towarzystw Naukowych i Prezes Stowarzyszenia Miłośników Żubrów. Członek Polskiego Związku Łowieckiego (od 2016), członek Zarządu Głównego PZŁ (2017-2018). Współprzewodnicząca (na Europę) Bison Specialist Group – Species Survival Commision IUCN (od 2004). Koordynator Europejskiego Centrum Ochrony Żubra oraz główny organizator od 2003 roku międzynarodowych konferencji ochrony żubra.
Badania naukowe dotyczą małych populacji głównie w warunkach ex situ – utrzymania zmienności genetycznej, dryfu genetycznego i doboru do kojarzeń. Najważniejszym nurtem aktywności naukowej jest wdrożenie nowoczesnych metod monitoringu i hodowli w ochronie gatunkowej żubra Bison bonasus w Polsce i Europie. Badania obejmują wielokierunkową analizę wielopokoleniowych rodowodów, ocenę zmienności genetycznej na poziomie molekularnym, monitoring ekologiczny oraz diagnozę interakcji żubra z innymi gatunkami i ze środowiskiem.
Autorka lub współautorka ponad 350 publikacji (150 oryginalnych prac). Autorka 8 ekspertyz, współtwórca 2 zgłoszeń patentowych. Ponad 200 wystąpień na konferencjach w tym prawie 40 wygłoszonych referatów, w tym wiele za granicą. Promotor w 10 przewodach doktorskich, recenzent kilkunastu rozpraw doktorskich, dorobku naukowego. Promotor w przewodzie doktora honoris causa SGGW (2019).
Wielokrotnie nagradzana przez JM Rektora SGGW, laureatka Nagrody Loreta, odznaki honorowej za zasługi dla SGGW, odznaki honorowej za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej, Srebrnego i Złotego Krzyża Zasługi, Medalu Komisji Edukacji Narodowej.
Kierownik 14, a wykonawca 5 grantów i projektów, w tym od 2009 roku koordynator wielo-partnerskich projektów o charakterze badawczo – rozwojowym finansowanych ze środków EU (POIiŚ), NFOŚiGW, Funduszu Leśnego czy Funduszu EOG o łącznej wartości blisko 70 mln złotych.
Dydaktyka to przedmioty z zakresu: Zarządzanie populacjami zwierząt, Genetyka populacji, Ochrona ex situ gatunków zwierząt, Doświadczalnictwo zootechniczne, Statystyka, Hodowla zachowawcza, Bioróżnorodność zwierząt.

Prof. dr hab. Przemysław Śleszyński, pracuje w Instytucie Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN, tam się doktoryzował (2003 – „Kształtowanie się zachodniej części centrum Warszawy”) i habilitował (2009, „Gospodarcze funkcje kontrolne w przestrzeni Polski”); członek Komitetów naukowych i problemowych Polskiej Akademii Nauk: Badań nad Migracjami, Nauk Demograficznych, Nauk Geograficznych (sekretarz naukowy), Przestrzennego Zagospodarowania Kraju; były przewodniczący Komisji Geografii Osadnictwa i Ludności PTG (2014-2021) i przewodniczący Komisji Zadań Olimpiady Geograficznej; członek Głównej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej, Rady Instytutu Pokolenia i Naukowej Rady Statystycznej GUS. Prowadzi badania z zakresu geografii społeczno-ekonomicznej i gospodarki przestrzennej, w tym geografii miast, ludności, przedsiębiorczości, transportu i elektoralnej, a także planowania przestrzennego i rozwoju regionalnego. Autor m.in. delimitacji miejskich obszarów funkcjonalnych (2013) i listy miast średnich tracących funkcje społeczno-gospodarcze (2017, 2019, 2022), a także studium „Polska średnich miast. Założenia i koncepcja deglomeracji w Polsce” (Klub Jagielloński, 2018), „Studia nad chaosem przestrzennym” (współredaktor i współautor, KPZK PAN 2018). Od wielu lat bierze aktywny udział w przygotowywaniu dokumentów strategicznych i planistycznych dla kolejnych rządów i samorządów, m.in. Raport o stanie przestrzennego zagospodarowania kraju (2002), „Stan zaawansowania prac planistycznych w gminach” (od 2005 r.), Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 (2011), Strategia na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju (2016), Krajowa Polityka Miejska (od 2020).

dr hab. Piotr Zieliński, prof. UwB – biolog, dziekan Wydziału Biologii Uniwersytetu w Białymstoku. Jego specjalnością jest hydrobiologia i ochrona wód. Zajmuje się wpływem przekształceń zlewni na zasobność wód rzecznych w rozpuszczoną materię organiczną. Ważnym aspektem zainteresowań jest renaturyzacja i rewitalizacja zdegradowanych i przekształconych środowisk wodnych. Przebywał na stażach naukowych w Kanadzie, Wielkiej Brytanii i Wietnamie. Badania prowadzone za granicą dotyczyły głównie wpływu zmian klimatycznych na funkcjonowanie środowisk podmokłych i wodnych. Obecne jego badania dotyczą zanieczyszczenia wód śródlądowych mikroplastikiem; ich celem jest poszukiwanie czynników środowiskowych wpływających na migrację tworzyw sztucznych do wód jak i sposoby zabezpieczania ekosystemów wodnych przed ich kumulacją.

dr hab. inż. Janusz Rymsza pracuje na stanowisku profesora w Instytucie Badawczym Dróg i Mostów w Warszawie, pełniąc funkcję zastępcy dyrektora. Jest przewodniczącym Rady Naukowej przy Generalnym Dyrektorze Dróg Krajowych i Autostrad oraz członkiem Rady Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Ma uprawnienia budowlane projektanta i kierownika budowy w specjalności konstrukcyjno-inżynierskiej. Jest rzeczoznawcą budowlanym Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa w specjalności konstrukcyjno-inżynieryjnej oraz rzeczoznawcą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie zabytków techniki. Jest członkiem Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS.

Alicja Jagielska-Burduk – dr nauk prawnych, kierownik Centrum Prawa Ochrony Dóbr Kultury na Uniwersytecie Opolskim, członek Polskiego Komitetu do spraw UNESCO, ekspert z zakresu szeroko rozumianego prawa kultury i rynku sztuki.

Dr n. med. Katarzyna Simonienko- lekarz psychiatra, certyfikowana przewodniczka kąpieli leśnych, ekoterapeutka, przewodniczka Białowieskiego Parku Narodowego. W 2008 r. ukończyła Wydział Lekarski Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, w 2017r. obroniła pracę doktorską z zakresu wpływu substancji psychoaktywnych na zdrowie psychiczne. Jej doświadczenie zawodowe obejmuje pracę lekarską w szpitalu psychiatrycznym w Choroszczy i poradnictwie ambulatoryjnym, w Klinice Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku jako wieloletni pracownik naukowo-dydaktyczny, prowadzenie zajęć akademickich na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku oraz na kierunku Ziołolecznictwo Wyższej Szkoły Teologiczno-Humanistycznej w Podkowie Leśnej. Założycielka Centrum Terapii Lasem, od 2018r. prowadzi kąpiele leśne w Puszczy Białowieskiej, zajęcia i wykłady poświęcone relacjom zdrowia i środowiska przyrodniczego. Autorka książek ”Lasoterapia”, „Nerwy w las” oraz monografii naukowej „Terapia lasem w badaniach i praktyce”, felietonistka „Newsweek Psychologia”.

Dyrektor Narwiańskiego Parku Narodowego. Specjalista w zakresie zarządzania przyrodniczymi obszarami chronionymi. Absolwent Wydziału Budownictwa i Inżynierii Środowiska Politechniki Białostockiej, kierunek ochrona środowiska. W latach 2004–2008 zawodowo związany z Doliną Biebrzy, pracując m.in. w Biebrzańskim Parku Narodowym, Związku Komunalnym Biebrza, Fundacji Biebrzańskiej. Następnie praca w Wydziale Środowiska i Rolnictwa Podlaskiego Urzędu Wojewódzkiego. Przez 12 lat związany z Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska w Białymstoku (od momentu jej powstania do 2020r.) Odpowiedzialny za koordynację prac związanych z uaktualnieniem i uzupełnieniem sieci obszarów Natura 2000 na terenie województwa podlaskiego. Koordynował m.in. prace związane z ustanowieniem pierwszego w Polsce planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Murawy w Haćkach oraz współpracował przy tworzeniu planów zadań ochronnych dla pozostałych obszarów Natura 2000 na terenie województwa podlaskiego. Prowadził także we współpracy z nadleśnictwami działania ochronne w rezerwatach przyrody. Współautor licznych projektów realizowanych z zakresu ochrony przyrody. W latach 2016 – 2018, Regionalny Konserwator Przyrody, zastępca Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku. Obcowanie z przyrodą to pasja i sposób na życie.

Jan Tabor – ukończył Wydział Leśny SGGW w Warszawie. W leśnictwie pracuje od 1998 r. Po rocznym stażu w Lasach Państwowych dziewięć lat przepracował w Biurze Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej. Od 2008 r. w Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych, ostatnio jako naczelnik Wydziału Ochrony Przyrody. Obecnie pełni obowiązki zastępcy dyrektora generalnego Lasów Państwowych ds. gospodarki leśnej.

Zarządzaniem projektami w obszarze ochrony środowiska zajmuje się od przeszło 20 lat, zwłaszcza realizowanymi przez wielu partnerów, i przy udziale środków dotacyjnych. Specjalizuje się w adaptacji do zmian klimatu, a także gospodarce wodno-ściekowej i właśnie w tej branży zarządzała m.in. jednym z większych projektów w Polsce, będąc dyrektorem Jednostki Realizującej Projekt „Zintegrowana gospodarka wodno-ściekowa w dorzeczu Parsęty”, realizowanym przez 23 samorządy. Od sześciu lat związana z Instytutem Ochrony Środowiska – Państwowym Instytutem Badawczym, w którym kierowała m.in. projektem „Opracowanie planów adaptacji do zmian klimatu w miastach powyżej 100 tys. mieszkańców”(MPA) i kieruje „Bazą wiedzy o zmianach klimatu i adaptacji do ich skutków oraz kanałów jej upowszechniania w kontekście zwiększenia odporności gospodarki, środowiska i społeczeństwa na zmiany klimatu oraz przeciwdziałania i minimalizowania skutków nadzwyczajnych zagrożeń”- Klimada2.0, a także m.in. projektem którego celem jest „Wykonanie planu zarządzania dla  Obiektu Światowego Dziedzictwa Puszcza Białowieska”. Obok projektów publicznych zarządzała także projektami w sektorze prywatnym, w firmie z branży drzewnej. Prowadziła wykłady z „Zarządzania projektami ze środków publicznych” w Wyższej Szkole Administracji Publicznej w Szczecinie. Przez kilkanaście lat kierowała również jedną z większych organizacji pozarządowych w kraju – Stowarzyszenie „SOS Wioski Dziecięce w Polsce”, gdzie między innymi doprowadziła do uruchomienia projektów rozwojowych w Afryce, w Kamerunie i Zimbabwe. Ukończyła inżynierię środowiska na Politechnice Koszalińskiej, a także trzy kierunki podyplomowe: z zakresu zarządzania firmą na Politechnice Koszalińskiej, miastami w Wyższej Szkole Integracji Europejskiej w Szczecinie we współpracy z Instytutem Mieszkalnictwa i Rozwoju przy Uniwersytecie Erasmusa z Rotterdamu, inwestycjami realizowanymi wg warunków kontraktowych FIDIC na Politechnice Wrocławskiej. Jest certyfikowanym Facilitatorem. Z dużym powodzeniem moderuje debaty eksperckie, a także prowadzi konferencje oraz panele dyskusyjne.

Przedsiębiorca działający w branży budowlanej ,energetycznej i hotelarskiej . Z zamiłowania i wykształcenia historyk, absolwent Uniwersytetu Białostockiego .
Obecnie właściciel hotelu i restauracji z kuchnią izraelską Villa Regent w Tykocinie .
Członek zarządu Midas Investments oraz prezes MK Investments spółki działającej na rynku energii odnawialnej. Nagrodzony min pierwszą nagrodą prezydenta Białegostoku „Pracodawca – partner 2016 roku „ oraz główną nagrodą Instytutu Kronenberga „omne trinum perfektum „w 2021 r.

Osoba, która z entuzjazmem i satysfakcją łączy życie pełne pasji z aktywnością zawodową. Kobieta inspiracja, dla której niemożliwe nie istnieje, bo jej życiowe motto to: chcieć to móc!
Współwłaścicielka Hotel Podlasie*** & Restauracja Lipcowy Ogród oraz Hotel Traugutta3**** & Restauracja Regiment. Członek Zarządu Polskich Hoteli Niezależnych. W branży hotelarsko-gastronomicznej z powodzeniem funkcjonuje od 18 lat. Inicjatorka i pierwsza Liderka Ery Nowych Kobiet w Podlaskim. Szczerze zaangażowana w rozwój kobiecej społeczności w województwie podlaskim. Absolwentka ekonomii na Uniwersytecie w Białymstoku. To właśnie, jak podkreśla, ekonomiczne wykształcenie pozwoliło jej połączyć pasję z życiem zawodowym.
Hotelarstwo to połączenie wszystkich jej pasji. Docenia design oraz architekturę wnętrz. Odpowiada za indywidualny projekt każdego pokoju w Hotelu Traugutta3. Interesuje się zabytkami, antykami i ich wykonaniem. Efektem czego jest jej prywatna kolekcja figurek dziadków do orzechów, pretendująca do największej kolekcji w Polsce! Uwielbia ludzi, spotkania, rozmowy, przyjmować i gościć. I dzięki temu tworzy miejsca, które stają się miejscem inspirujących wydarzeń.