W ramach naszego serwisu www stosujemy pliki cookies zapisywane na urządzeniu użytkownika w celu dostosowania zachowania serwisu do indywidualnych preferencji użytkownika oraz w celach statystycznych.
Użytkownik ma możliwość samodzielnej zmiany ustawień dotyczących cookies w swojej przeglądarce internetowej.
Więcej informacji można znaleźć w Polityce Prywatności
Korzystając ze strony wyrażają Państwo zgodę na używanie plików cookies, zgodnie z ustawieniami przeglądarki.
Akceptuję Politykę prywatności i wykorzystania plików cookies w serwisie.

Czym jest dyskryminacja?

Dyskryminacja jest to zjawisko polegające na zachowaniu, w wyniku którego dana osoba zostaje potraktowana w sposób odmienny (niekorzystny, krzywdzący), niż inni w porównywalnej sytuacji.

Konstytucja RP w art. 32 stanowi, że wszyscy są wobec prawa równi i wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne (ust. 1). Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny (ust. 2). Należy także uwzględnić, że ustawodawca w sposób szczególny odniósł się do kwestii równouprawnienia płci, stanowiąc w art. 33 Konstytucji, że kobieta i mężczyzna w Rzeczypospolitej Polskiej mają równe prawa w życiu rodzinnym, politycznym, społecznym i gospodarczym.

Dyskryminacja jest formą nieuzasadnionej i nieobiektywnej, opartej na stereotypach marginalizacji przedstawicieli pewnych grup społecznych ze względu na takie cechy, jak:

  • płeć,
  • wiek,
  • niepełnosprawność,
  • orientacja i tożsamość seksualna,
  • kolor skóry,
  • narodowość lub pochodzenie etniczne,
  • religia, wyznanie lub światopogląd.

Zachowania dyskryminacyjne zdarzają się w różnych obszarach naszego życia, jak choćby w edukacji lub w pracy. Każdy z nas zaś może stać się ich ofiarą lub świadkiem, a nawet nieświadomym sprawcą. Dzieje się tak dlatego, że dyskryminacja przyjmuje różne formy, od żartów i drobnych gestów, przez bezrefleksyjnie lub intencjonalnie wypowiadane przekonania czy powielane rytuały i zwyczaje, aż po zachowania jaskrawie niesprawiedliwe.

Dyskryminacją nie jest odmienne traktowanie, jeżeli jego przyczyna wiąże się z rzeczywistym wymaganiem zawodowym.

Dyskryminacją nie jest również odmienne traktowanie osób mające na celu wyrównanie szans.
 

Dyskryminacja a stereotypy i uprzedzenia

Dyskryminacja wynika z poprzedzających ją negatywnych przekonań (nadmiernie uogólnionych sądów, stereotypów) na temat jakiejś grupy osób oraz z pojawiających się w ich konsekwencji uprzedzeń, czyli nastawienia, negatywnych emocji odczuwanych do stereotypizowanych osób.

Stereotyp (sąd), Uprzedzenie (stosunek emocjonalny), Dyskryminacja (zachowanie)

Stereotyp jest zbiorem sądów na temat członków jakiejś grupy (np. stereotyp kobiecości zawiera przekonania, że kobiety są uległe, bierne i opiekuńcze), uprzedzenie to stosunek emocjonalny, nastawienie (np. niechęć do kobiet), a dyskryminacja to zachowanie (np. pomijanie kobiet przy awansie).