Geneza

Białystok końca lat 40. XX wieku to miasto zrujnowane. Działania podczas II wojny światowej doprowadziły do zniszczenia infrastruktury przemysłowej, mieszkaniowej, a także obiektów użyteczności publicznej. Do odbudowy miasta i regionu potrzebni byli inżynierowie, stąd decyzja o uruchomieniu z dniem 1 grudnia 1949 r. Prywatnej Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej przy Naczelnej Organizacji Technicznej w Białymstoku. Mimo braków lokalowych, laboratoryjnych i przy ograniczonej liczbie wykładowców, już w lutym 1950 r. ruszyły zajęcia na Wydziałach Elektrycznym i Mechanicznym. Wydział Budowlany rozpoczął swoją działalność 1 września 1951 r. Studentami, kształcącymi się wieczorowo, mogli być tylko pracujący, kierowani na studia z zakładów pracy.

W tej części ekspozycji zobaczyć można narzędzia budowalne oraz podania i życiorysy kandydatów na studia. Natomiast kolaż ze zdjęć przedstawia lokalizację budynków w Białymstoku, z których korzystała Szkoła, oraz głośnik przewodowy tzw. toczkę. Pierwszy obiekt, jaki otrzymała uczelnia, mieścił się przy ulicy Białej (uchwała Wojewódzkiej Rady Narodowej  z dnia 2 XI 1951 r.). Kolejny – przy ulicy Grunwaldzkiej (przekazany uchwałą WRN z dnia 29 VI 1953 r.), na długie lata stał się główną siedzibą Uczelni. (Obecny adres: ul. Oskara Sosnowskiego 11, siedziba Wydziału Architektury).