2024 – Laureaci

Matematyczna wycieczka

Z matematycznej rzeczki
wyszły sobie figureczki.
Pierwszy wyskoczył trójkącik,
ten, co ma prosty kącik.
Za nim ruszył kwadracik,
co ma rombowy krawacik.
Prostokącik kroczy jako trzeci
i już mamy komplecik.
Czwarte toczy się koło,
któremu nie jest wesoło.
Bo wkoło same wielokąty,
które lubią różne kąty.
Kąty proste, kąty ostre
i jesienią i na wiosnę.
Kąty płaskie i wypukłe,
i te większe, i te smukłe.
Pięciokącik, sześciokącik
i kolejny wielokącik.
Droga krótka, figur wiele
a ja stoję na ich czele.
Stoję, liczę, mierzę, ćwiczę
i ruszamy za granicę.

Rymowanka

Uwielbiam w szkole matematykę, jak sportowiec akrobatykę.
Ćwiczę ją nieustannie, nawet gdy leżę w wannie.
Nieobce jest mi jej poznawanie, dojdę do wyniku cwanie.
Wykonywanie w kolejności działań jest podstawą, uzgodniłem to w klasie z obstawą.
Działania w nawiasach pierwsze wykonuje, ta czynność bardzo mi imponuje.
Potem zabieram się za mnożenie lub dzielenie, oznajmiłem to Helenie.
W kolejności dalej dodawanie lub odejmowanie, no i tak kontynuujemy Iwanie.
Pamiętaj o tej kolejności zawsze i od razu liczenie jest żwawsze.
Po co się z matmą trudzić, znając tę rymowankę nie będziesz marudzić.
Rozwiązując w ten sposób zadania, szóstkę z matmy masz bez gadania!

Twierdzenie Pitagorasa

Siedzą sobie przyprostokątne,
A i B i są nieprzekątne.
Zastanawiają się kto to był Pitagoras?
Czy wyjdzie z tego ambaras?
Przyszła przeciwprostokątna C,
Do twierdzenia Pitagorasa też chce.
Podniesiemy was do kwadratu
to wasza suma przejdzie do doktoratu.
C podniesione do kwadratu będzie,
równe sumie kwadratów A i B.

Matematyczne dziady

Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,
co to będzie? Sprawdzian będzie!
Z czego będzie? Z dwucyfrówek,
którym blisko jest do stówek.

Trzeba będzie szybko mnożyć,
mnożną z mnożnikiem ułożyć,
iloczyny zapisywać,
nikogo nie podpytywać.

A co więcej, to w pamięci.
Już się wszystkim w głowach kręci.
Kalkulator nie pomoże,
AI także, o mój Boże!

Cóż poradzić, trudna rada,
sposób poznać nam wypada.
Więc na pomoc już wzywamy –
– koncept dzisiaj taki mamy:

Euklidesa i Talesa,
Viete’a i Archimedesa,
Nasha, Pfaffa i Steinhausa,
i Eulera, no i Gaussa.

Bo kto wielkich nie posłucha,
w imię Ojca, Syna, Ducha,
temu jedyneczka wpadnie,
na sprawdzianie dziś przepadnie.

Pierwszy Tales się ukazał,
dopełnienia nam nakazał
liczb, co bliskie są stóweczki,
więc liczymy jak mróweczki.

Mnożnej dziewięćdziesiąt osiem
obliczymy z palcem w nosie
dopełnienie do stu – to dwa.
Mnożnik dziewięćdziesiąt trzy ma

siedem jako dopełnienie.
Obce jest nam tu zdziwienie,
gdy Euklides dopowiada:
„Odjąć trzeba, moja rada,

od mnożnika dopełnienie
mnożnej lub uzupełnienie
tego, co się zwie mnożnikiem
ode mnożnej”. Krawężnikiem

już podchodzi i się śmieje
Archimedes: „Mam nadzieję,
że widzicie, co się święci
i że macie ten w pamięci

wyniczek odejmowania –
dziewięćdziesiąt jeden kłania
się wam, prosząc uniżenie
o wpisanie w to mnożenie

w miejsce pierwszych dwóch cyferek
iloczynu”. Już Eulerek
swoje szyfry zapodaje
i działanie nam zadaje:

„Dopełnienia pomnożycie,
wtedy wszyscy zobaczycie
cyfr ostatnich iloczynu
blask czternastki, a wawrzynu

liśćmi skronie wam ozdobią”.
Wielkie nieba! Już nie żłobią
bruzdy strachu czół klasowych.
Rzućmy się do zadań nowych,

wynik mnożenia wpisując
i wcale się nie stresując.
Dziewięć jeden jeden cztery.
Uniknęliśmy afery!

„Napisz o nich, Cyceronie!
Poznali już superbronie!” –
pozostali wykrzykują
i szósteczki gratulują,

która ze sprawdzianu wpadnie.
Pani chyba nie odgadnie,
jacy masters pomagali.
Na odchodnym już zza sali

Steinhaus tylko dopowiada,
by pamiętać: „Moja rada,
gdy z dopełnień, o dzieciątka,
przemnożenia nie dziesiątka

albo liczba dwucyfrowa
inna wyjdzie, bystra głowa!
Bo wystarczy zero wstawić
w rząd dziesiątek i się bawić

naszym iloczynem dalej,
podążając wciąż wytrwale
za schematem, który dały
math stars, bo go już zbadały”.

Z tego prawda prosta płynie,
że nietrudne jest mnożenie
dwucyfrówek bliskich stówce,
gdy pomyśleć damy główce.

Pamiętajcie zatem, dziatki,
i trzylatki, i stulatki,
matma trudna nie jest wcale.
Każdy z zadań wyjdzie w chwale

i na dziady nie zejdziemy,
tylko razem wykrzykniemy:
„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,
co to będzie? Sukces będzie!”

Melodia Liczb: Opowieść Matematyczna

W matematycznej krainie, gdzie liczby grają,
Twierdzenia jak strażnicy, co pilnują praw.
Wzory tańczą w rytmie, równania się splatają,
W labiryncie kształtów, myśli swe błądzą.

Definicje jak latarnie, światło dające w mrok,
W myślach ściślejszych struktur, gdzie sens się odsłonił.
Zadania jak wyzwania, które umysł rozwijają,
W rozwiązaniach skarbów tajemniczych szukają.

W matematycznej opowieści, liczby mówią swoje,
Kreśląc ścieżki po przestrzeniach abstrakcji.
W myślach naszych, ukrytych w ciemności i świetle,
Matematyka jest mową, co wiedzę nam przekazuje w wieczne wieki.

Oda do funkcji kwadratowej

Męczysz mnie i dręczysz
spędzasz mi sen z powiek
i boli mnie głowa
ty funkcjo kwadratowa.
To w górę to w dół
parabola wygięta
to smutna to uśmiechnięta.
I choć wspołczynniki to liczby rzeczywiste
to zastosowanie twoje było dla mnie nieoczywiste.
A że masz królewskie pochodzenie
to w świecie rzeczywistym znajdujesz istnienie.
Z ciebie korzystamy gdy drogę hamowania
pojazdu poznać mamy.
A i bankierzy są z tobą za pan brat
chcąc zmianę kursu walut puścić w świat.
A ze znajomości z tobą korzystają
kiedy notowania giełdowe obliczyć mają.
W sporcie też znajdziesz zastosowanie
kiedy nastąpi modelowanie
piłką rzucanie i piłeczką golfową uderzanie.
I choć królowa nauk utrudnia nam szkolne życie
to w codzienności korzystamy z niej obficie.