prof. dr hab. inż. Tadeusz Korneliusz Bełdowski
Tadeusz Bełdowski ur. 7 stycznia 1929 w Prudach k. Grodna. W 1952 ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, w 1964 obronił doktorat, w 1967 przedstawił pracę habilitacyjną. W 1971 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1982 profesora zwyczajnego.
Zawodowo związał się z Politechniką Warszawską w 1951, początkowo był zastępcą asystenta, a od 1952 asystentem. Po obronie doktoratu został adiunktem, a w 1966 docentem.
W 1967 został kierownikiem Katedry i Zakładu Elektrowni i Elektroenergetyki Politechniki Warszawskiej pełnił tę funkcję do 1971, gdy po uzyskaniu profesury został wybrany rektorem Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Białymstoku.
To za kadencji rektora Bełdowskiego (1971-1981) urzeczywistnia się wizja budowy miasteczka akademickiego pomiędzy ulicami Wiejską, Zwierzyniecką i Świerkową. Uruchomiony zostaje także nowy kierunek studiów – inżynieria środowiska, powstaje Instytut Architektury, rozwija się współpraca międzynarodowa. W 1974 roku Wyższa Szkoła Inżynierska zostaje Politechniką Białostocką – największą uczelnią techniczną w makroregionie północno-wschodnim, której Tadeusz Bełdowski był pierwszym rektorem.
W 1982 został powołany na Wiceministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, równocześnie został członkiem Sekcji Sieci Elektroenergetycznych Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk.
Od 1973 był radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej oraz członkiem Prezydium Rady Miasta Białegostoku, gdzie przewodniczył Komisji Oświaty, Kultury i Wychowania.
Prof. dr hab. inż. Tadeusz Korneliusz Bełdowski zmarł 4 marca 1998 roku w Warszawie.
