Doktoraty wdrożeniowe

Doktoraty wdrożeniowe to program Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wprowadzony w 2017 roku. Zakłada pracę doktoranta, skoncentrowanego na rozwiązaniu konkretnego problemu technologicznego, w dwóch miejscach – w przedsiębiorstwie i uczelni akademickiej. Doktorant ma dwóch opiekunów merytorycznych – jednego wskazanego przez pracodawcę, drugiego – pracownika naukowego Politechniki; co miesiąc otrzymuje także stypendium z MEiN. Uczelnia uzyskuje dofinansowanie kosztów wykorzystania infrastruktury badawczej, a przedsiębiorstwo zyskuje specjalistę, który przez kilka lat bada i pracuje nad rozwiązaniem problemu czy ulepszeniem produktu.

Doktoraty wdrożeniowe na Politechnice Białostockiej

Do tegorocznej edycji programu „Doktorat wdrożeniowy” zakwalifikowały się 84 uczelnie z 629 kandydatami. Na Politechnice Białostockiej projekty rozpoczęło czterech doktorantów na Wydziałach: Elektrycznym oraz Budownictwa i Nauk o Środowisku.

Wydział Elektryczny realizuje doktoraty przy współpracy z firmą SMP Poland Sp. z o.o. oraz z Siecią Badawczą Łukasiewicz – Przemysłowym Instytutem Automatyki i Pomiarów PIAP, Wydział Budownictwa i Nauk o Środowisku: z Wodociągami Białostockimi Sp. z o.o. oraz Grand Activated Sp. z o.o. z Hajnówki.

Wydział Elektryczny

Rozprawa doktorska mgr. inż. Marcina Kalinowskiego „Synteza właściwości elektrycznych i magnetycznych wielozwojowych cewek impulsowych z uwzględnieniem układu zwojów” ma pomóc firmie SMP, która produkuje części zamienne do samochodów. Zakład w Białymstoku jest liderem w produkcji cewek impulsowych oraz innych podzespołów, bazujących na cewkach indukcyjnych.

– Firma, z którą współpracujemy od lat, przedstawiła nam problem związany z ograniczonym czasem pracy cewek impulsowych – wyjaśnia dr hab. inż. Bogusław Butryło, prof. PB, opiekun merytoryczny projektu. – Poprawienie konstrukcji i parametrów cewek oraz wydłużenie ich bezawaryjnego czasu pracy znajdzie zastosowanie m.in. w samochodach elektrycznych – podkreśla.

Natomiast Sieć Badawcza Łukasiewicz – Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów PIAP, jako producent specjalizowanych robotów, boryka się z problemem nadmiernej emisji zaburzeń elektromagnetycznych. Ich redukcja jest konieczna, by urządzenia wprowadzane na rynek spełniały rygorystyczne normy w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej (EMC). Stąd temat kolejnego doktoratu wdrożeniowego, realizowanego na Wydziale Elektrycznym PB: „Metoda badań emisji zaburzeń elektromagnetycznych promieniowanych pozwalająca na identyfikację źródeł niepożądanych emisji w urządzaniu badanym”. Celem pracy mgr. inż. Krzysztofa Trzcinki jest opracowanie metod badań i stanowiska do pomiaru emisji wspomnianych zaburzeń, co pozwoli na zaoferowanie robotów spełniających rygorystyczne warunki emisji EMC. Opiekunem naukowym jest dr hab. inż. Renata Markowska, prof. PB.

Wydział Budownictwa i Nauk o Środowisku

Kolejny temat, realizowany na WBiNŚ przez mgr. inż. Dariusza Kozłowskiego, wiąże się z działalnością Wodociągów Białostockich i Oczyszczalni Ścieków w Białymstoku. Osady będące tzw. „produktem ubocznym” oczyszczania ścieków poddawane są licznym procesom, których efektem jest m.in. biogaz. To paliwo, zanim jednak zostanie wykorzystane do zasilania agregatów kogeneracyjnych, musi spełnić normy producenta, związane przede wszystkim z zawartością siarkowodoru. „Badanie wpływu dawkowania koagulantów żelazowych na zmianę stężenia siarkowodoru w gazie pofermentacyjnym” ma pomóc w opracowaniu prostego systemu, który pozwoli zmniejszyć zawartość siarki w biogazie bez konieczności budowy specjalistycznej instalacji w Oczyszczalni Ścieków w Białymstoku. Opiekunem naukowym jest prof. dr hab. inż. Katarzyna Ignatowicz.

Prace badawcze realizowane przez mgr. inż. Adama Tabora w ramach tematu pracy doktorskiej: „Optymalizacja procesu produkcji formowanych węgli aktywnych celem ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych” mają prowadzić do rozwiązania problemu zanieczyszczeń emitowanych przez instalacje wykorzystywane do produkcji węgli aktywnych w firmie Grand Activated Sp. z o.o. w Hajnówce. Wytwarzanie węgli aktywnych, które są potem wykorzystywane w wielu sektorach gospodarki (oczyszczanie wody pitnej, odzysk rozpuszczalników organicznych, dezodoryzacja i oczyszczanie powietrza itp.) wiąże się z ich wielokrotnym przetwarzaniem w wysokich temperaturach i emisjach zanieczyszczeń do atmosfery.

Mgr inż. Adam Tabor przeprojektuje kotłownię utylizacyjną i reaktor dopalający spaliny po produkcji węgli tak, by uzyskać najwyższą efektywność energetyczną przy najmniejszych emisjach gazów GHG do środowiska. Promotorem pracy jest prof. dr hab. inż. Iwona Skoczko.

Politechnika Białostocka bierze udział w programie „Doktorat wdrożeniowy” od 2017 roku. Uczelnia pozyskiwała finansowanie dla tematów badawczych na wydziałach: Budownictwa i Nauk o Środowisku, Elektrycznym oraz Mechanicznym.